Այս ֆիլմը մեր ընկերոջ՝ ըստ էության սովետական ռեժիմի զոհի մասին է։ Մանուկ հասակում օժտված լինելով ֆիզիկայի ասպարեզում՝ նա մի քանի հատնագործություն արեց։ Հետագայում ընկալվեց որպես այլախոհ եւ դուրս մղվեց ասպարեզից՝ արդյունքում ձեռք բերելով հոգեկան խանգարում։

Այս նյութը մեզ շատ հոգեհարազատ էր եւ մեր ցանկություններն համնկան, քանի-որ նույն հոգեվիճակում էինք։

Մենք ձեւացրինք, թե նկարահանում ենք մի գիտնականի արտասովոր հայտնագործության մասին ֆիլմ եւ այդ պատրվակով ստացանք այն իրականացնելու հնարավորություն։

Ինչպեսեւ «Բագատելի» դեպքում, այնպես էլ այս դեպքում, ֆիլմը չցուցադրվեց որեւէ հարթակում։ Նույնիսկ արգելվեց ցուցադրվել հայկական հեռուստատեսությամբ։

Սակայն, մենք հնարավորություն ունեինք ցուցադրել այն կինոստուդիայում՝ ոչ պաշտոնական ձեւով։

Այդ դիտումներից մեկի ժամանակ ներկա էր Սերգեյ Փարաջանովը, ում կարծիքը բախտորոշ դարձավ մեզ համար։